اطلاعاتی درباره مصرف قلیان

برخلاف باور عمومی و شايد قديمی، دود حاصل از قليان حاوی مواد سرطانزا و سمی بی‌شماری است که باعث سرطان ريه، بيمارهای قلبی و ديگر بيماری‌ها می‌گردد. مصرف قليان باعث اعتياد به نيکوتين می‌شود و درمقايسه با ديگر مواد دخانی، مصرف بيشتر آن باعث اعتياد بيشتر می‌شود.  در طی يکبار مصرف قليان، مصرف‌کننده در معرض دود بيشتر در مدت زمان بيشتری نسبت به سيگار قرار می‌گيرد. بطور نمونه سيگاريهای با مصرف 8 تا 12 سيگار در روز، در مدت 5 الی 7 دقيقه، بين 40 تا 75 ميلی‌ليتر پک به سيگار می‌زنند و 5/0 الی 6/0 ليتر دود استنشاق می‌کنند، در حاليکه در طی يک بار مصرف قليان که 20 الی 80 دقيقه طول می‌کشد، مصرف‌کننده 50 تا 200 پک مي‌زند که هر کدام بين 15/0 تا 1 ليتر می باشد. بنابراين در هر بار مصرف قليان، مصرف‌کننده دودی معادل 100 سيگار يا بيشتر استنشاق مي‌کند. در حالی که آب مقداری از نيکوتين را جذب خود می‌کند، مصرف‌کننده قليان به اندازه کافی نيکوتين دريافت می‌نمايد که به آن اعتياد پيدا کند.
مصرف قليان خطرات جدی را برای سلامتی مصرف‌کنندگان و ديگر افرادی که در معرض دود آن هستند، بوجود می‌آورد. مصرف قليان سالم تر از مصرف سيگار نمی باشد. دود حاصل از مصرف قليان، حتی بعد از عبور از ميان آب درون جام، حاوی مقدار زيادی ترکيبات سمی ازجمله مونوکسيدکربن، فلزات سنگين و مواد شيميايی سرطان‌زا مي‌باشد. منابع گرمازايی همچون زغال يا چوب نيم‌سوز که معمولاً برای سوزاندن توتون به کار می‌روند بر خطرات بهداشتی می‌افزايند زيرا با مصرف اين سوخت‌ها سمومی توليد می‌شود که حاوی مقدار زيادی مونوکسيدکربن، فلزات و مواد شيميايی سرطان‌زا می‌باشند.